Σκηνοθεσία: Gabriele Salvatores
Η ταινία αναφέρεται σε γεγονότα του 1949 και είναι μια ιταλική δραματική ταινία εποχής. Νάπολη, μεταπολεμική εποχή. Στην βομβαρδισμένη κατά τον πόλεμο πόλη πολλά κτήρια είναι ετοιμόρροπα, έτσι καταρρέει το σπίτι της μικρής Celestina, ορφανής που έμενε μόνο με μια θεία, η οποία υποκύπτει στα τραύματά της. Η μικρή μένει άστεγη και πεινασμένη. Ξέρει ότι η μόνη συγγενής της είναι η μεγαλύτερη αδελφή της Agnese (Anna Lucia Pierro), που έχει μεταναστεύσει στην Αμερική, στη Νέα Υόρκη, αλλά δεν έχει επικοινωνία μαζί της. Στις περιπλανήσεις της στους δρόμους της Νάπολης θα συναντηθεί με τον Carmine, μεγαλύτερό της παιδί, άστεγος κι αυτός, που ζει σε εγκαταλελειμμένα κτήρια και προσπαθεί να επιβιώσει κάνοντας διάφορες εξυπηρετήσεις και «δουλειές του ποδαριού»!…
Όταν στο λιμάνι παραμένει για λίγο ένα αμερικάνικο πλοίο, ο Carmine θα εξυπηρετήσει τον George, μάγειρο του πλοίου (Omar Benson Miller) και διεκδικώντας τα χρήματα, που εκείνος δεν του πληρώνει, θα βρεθεί παράνομα πάνω στο πλοίο, όπου θα τον ακολουθήσει η Celestina, με δόλιο στόχο να ταξιδέψει λάθρα στην Αμερική και μαζί ως λαθρεπιβάτες θα αποβιβαστούν κρυφά στη Νέα Υόρκη.
Ο αρχιλογιστής του πλοίου Domenico Garofalo (τον ενσαρκώνει ο Pierfrancesco Favino), Ιταλός γνωστός στην ιταλική παροικία της Νέας Υόρκης, θα βοηθήσει τα δύο παιδιά στην άγνωστη γι’ αυτά μεγαλούπολη, μάλιστα θα τα φιλοξενήσει ως παιδιά του στο σπίτι μαζί με τη σύζυγό του, που δεν ευτύχησαν να κάνουν δικά τους παιδιά.
Την ταινία, με στοιχεία νεορεαλισμού (αναφορά στις δύσκολες συνθήκες της καθημερινής ζωής, της φτώχειας, της καταπίεσης, της κοινωνικής αδικίας και της απελπισίας) και μνήμες από μυθιστορήματα του Charles Dickens, πλημμυρίζουν τραγούδια, αποσπάσματα ιταλικής όπερας, ναπολιτάνικα παραδοσιακά, αλλά και αμερικάνικα, όπως το “somewhere” του Thom Waits («…Κάπου υπάρχει μια θέση για εμάς…») ή το πασίγνωστο “It’ s a wonderful life”, το οποίο ως τραγική ειρωνεία ακούγεται τη στιγμή που η μικρή Celestina πληροφορείται ότι η αδελφή της Agnese, την οποία εναγωνίως αναζητά χαμένη μέσα στην αμερικάνικη μεγαλούπολη, είναι κρατούμενη στο Αστυνομικό Τμήμα κατηγορούμενη για φόνο του εραστή της, που την παράτησε.
Στη δίκη ο συνήγορος διάβασε την έκθεση της Επιθεώρησης Μετανάστευσης επί του ιταλικού ζητήματος, στην οποία καταγράφηκαν απαράδεκτες ρατσιστικές απόψεις για τους μετανάστες Ιταλούς. Την ίδια γνώμη, βεβαίως, όπως γνωρίζουμε, είχαν σχηματίσει και για τους Έλληνες, άλλους Βαλκάνιους και Τούρκους μετανάστες: «…Δεν τους αρέσει το νερό. Πολλοί από αυτούς βρωμάνε, επειδή φορούν τα ίδια ρούχα για βδομάδες…», σαν να ήταν επιλογή τους και πολιτισμικό στοιχείο, σύμφυτο με το χαρακτήρα τους και όχι από ανάγκη και ανέχεια, αφού ζουν στο κοινωνικό περιθώριο, μια και το «αμερικάνικο όνειρο», που με γιγαντοαφίσες στους δρόμους της επιβλητικής πόλης και με άλλους τρόπους προπαγανδίζεται, δεν ήταν εφικτό γι’ αυτούς!…
Στη συνέχεια ζήτησε από τη μικρή Celestina να καταθέσει κι εκείνη, λιγόλογη, θα απευθυνθεί στο κοινό του δικαστηρίου με μια ναπολιτάνικη παροιμία, όπως ανέφερε: «Εσύ δεν είσαι ξένος, είσαι απλώς φτωχός. Όποιος είναι πλούσιος δεν είναι ξένος πουθενά»!…
Στήριξη και αλληλεγγύη στην υπόθεση της Agnese θα προσφέρει η ιταλική κοινότητα και ο υποψήφιος δήμαρχος της περιοχής, η ποινή θα είναι η μικρότερη δυνατή!
Η συμπάθεια μεταξύ των δύο μικρών πρωταγωνιστών πρόκειται να εξελιχθεί και να τους δέσει στη ζωή, γι’ αυτό η πρόταση υιοθεσίας των δυο τους από τον Garofalo δεν ενδιαφέρει τον Carmine!…
Η ταινία βασίστηκε σε ένα σενάριο που είχαν συγγράψει οι Federico Fellini και Tullio Pinelli και είχε μείνει αναξιοποίητο! Στον ρόλο της μικρής Celestina η εκπληκτική Dea Lanzaro, ενώ τον ρόλο του έφηβου Carmine ενσαρκώνει ο επίσης πολύ καλός Antonio Guerra.
Πρώτη παρουσίαση της ταινίας: Νοέμβριος 2024.
Παναγιώτης Χαλούλος
