Σκηνοθεσία: Σύλλας Τζουμέρκας
Σενάριο: Σύλλας Τζουμέρας, Γιούλα Μπούνταλη
Παίζουν: Αγγελική Παπούλια, Χρήστος Πασσαλής, Γιούλα Μπούνταλη, Λαέρτης Μαλκότσης
Παραγωγή: Ελλάδα, Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία
Διάρκεια: 2 ώρες 1 λεπτό
Δύο γυναίκες, εγκλωβισμένες στην οδυνηρή πραγματικότητα της επαρχίας, βρίσκονται στο επίκεντρο μιας σκοτεινής υπόθεσης η οποία εξελίσσεται με άσχημο τρόπο για την τοπική κοινωνία.
Ο Σύλλας Τζουμέρκας μετά την Έκρηξη επιστρέφει με Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών και δείχνει να είναι σε συνεχή ανοδική πορεία. Πράγματι είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες έλληνες σκηνοθέτες με προσοχή τόσο στο δραματουργικό σκέλος των δημιουργιών του όσο και στο αμιγώς σκηνοθετικό. Στο Θαύμα μάλιστα δεν διστάζει να εντάξει σκηνές μεταφυσικού περιεχομένου, ανοίγοντας τους ορίζοντές του και ταυτοχρόνως ρισκάροντας να χάσει θεατές που διαβάζουν αυστηρώς γραμμικά το φιλμικό κείμενο. Ρισκάρει όμως και με τη διαρκή κριτική στο θεσμό της οικογένειας (πριν περίπου 10 χρόνια στην Πάτρα ένας αγανακτισμένος θεατής της Χώρας Προέλευσης είχε ξεσπάσει στον παρόντα Σύλλα Τζουμέρκα για τη “στρεβλή απεικόνιση της ελληνικής οικογένειας” στην ταινία του).
Η ταινία ξεκινά στην Αθήνα όπου εντοπίζουμε την Ελισάβετ, νεαρή ημιάγρια αστυνομικό, να αναγκάζεται να εγκαταλείψει την Αθήνα εξαιτίας φόβων για τη ζωή της. Διοικητής της αστυνομίας στο Μεσολόγγι πια, η Ελισάβετ βουτάει στα βαθιά της τοπικής μιζέριας και σε μια υπόθεση διονυσιακών οργίων και κακοποιήσεων. Η ίδια πνίγει την απογοήτευσή της στο ποτό ενώ γύρω της τα μυστικά της επαρχίας βοούν. Από την άλλη μεριά η Ρίτα με μια οργή που βράζει μέσα της, έχει αποφασίσει να αφήσει πίσω της το Μεσολόγγι, όμως ο χειριστικός αδελφός της την κρατά όμηρο στη λιμνοθάλασσα της φρίκης και της θλίψης.
Ιδιαιτέρως προσεγμένη η σκηνοθεσία του Τζουμέρκα, με αργά ζουμ ιν και μεγάλα μονοπλάνα με ουσία. Στην σκηνή των μπουζουκιών στήνει το δικό του Βιετνάμ, ένα σύγχρονο Βιετνάμ χωρίς τους βαρείς τύπους τής soft επαρχίας αλλά με τους απαυδισμένους νέους της σκληρής επαρχίας, αυτούς που βουτηγμένοι στη λάσπη της νωθρότητας και της ανυποληψίας κραυγάζουν και χτυπούν τη γροθιά τους στο μαχαίρι της καθημερινότητας. Η Αγγελική Παπούλια, η Γιούλα Μπούνταλη και ο Χρήστος Πασσαλής ενσαρκώνουν με συνέπεια τους ρόλους τους και συνολικά ο αδίστακτος Σύλλας Τζουμέρκας δημιουργεί μια ταινία με μελετημένους σε βάθος χαρακτήρες. Μια ταινία στην οποία εγκολπώνονται στοιχεία της μαζικής κουλτούρας όχι ως απρόσωποι δείκτες μιας λούμπεν πραγματικότητας αλλά ως θεμέλιοι λίθοι του έργου ενός εμπνευσμένου δημιουργού.
Ανδρέας Άννινος
