Τα “Μήλα” είναι μιά ταινία, που με φόβισε. Την είδα τρεις φορές και κάθε φορά με φόβιζε όλο και πιό πολύ…
Πατώντας πάνω σ’ ένα εκπληκτικά από κάθε πλευρά δομημένο σενάριο, κομμένο και ραμμένο πάνω στον σπουδαίο Άρη Σερβετάλη, με τρόμαξε πολύ περισσότερο από την (υπαρκτή ή ανύπαρκτη) πανδημία των ημερών μας. Ίσως, γιατί το να σε “κτυπήσει” από την μιά στιγμή στην άλλη η Αμνησία (“να ξεχάσεις”, όπως ο ήρωας της ταινίας) με τον τρόπο, που κτυπάει στα “Μήλα”, το βρίσκω πολύ πιό πιθανό από το να με “κτυπήσει” ο κορωνογιός. Κι αν ξεχάσεις τι γίνεται? Αυτό δεν είναι πανδημία, είναι κάτι πολύ χειρότερο…

Μίλησα με τους σεναριογράφους της ταινίας, μιά ημέρα πριν ανακοινωθεί, ότι τα “Μήλα” θα είναι η επίσημη Ελληνική πρόταση γιά το Βραβείο Διεθνούς Ταινίας Μεγάλου Μήκους (πρώην Βραβείο Ξενόγλωσσης Ταινίας) στα 93α ‘Οσκαρ. Η ταινία αφού εντυπωσίασε στους Βενετσιάνικους “Ορίζοντες”, όπου τράβηξε την προσοχή κοινού, κριτικών αλλά και της εθισμένης στις κινούμενες εικόνες Κέητ Μπλάνσετ, βρήκε διανομή σε περισσότερες από 30 χώρες(!) και ξεκίνησε ένα τρελλό φεστιβαλικό ταξίδι σε μικρά και μεγάλα κινηματογραφικά Φεστιβάλ του πλανήτη. Δεν τα αναφέρω ένα πρός ένα, γιατί ο κατάλογος είναι τόσος μακρύς, που θα σας κουράσω και θα κουρασθώ!

Θα μείνω μόνο στην πρόσφατη βράβευση της ταινίας στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Σικάγου γιά το εξαιρετικό σενάριό της και θα σας συμβούλευα να διαβάσετε προσεκτικά το σκεπτικό με το οποίο δόθηκε το βραβείο (https://www.chicagofilmfestival.com/festival/festival-award-winners/).

Η ταινία αυτές τις μέρες ταξιδεύει και στην Σαλονίκη, όπου συμμετέχει τόσο στο Διεθνές Διαγωνιστικό του 61ου Φεστιβάλ, όσο και στο Τμήμα “Επίσημη Πρώτη” του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου.

Άρπαξα, λοιπόν, την ευκαιρία και συν-ομίλησα με τους συν-σεναριογράφους της ταινίας Σταύρο Ράπτη και Χρήστο Νίκου, ο οποίος είναι και ο σκηνοθέτης. Από καρδιάς και διά “γυμνού οφθαλμού”, να τους ευχαριστήσω, πρωτίστως γιά την μοναδική κινηματογραφική εμπειρία, που μου χάρισαν με την ταινία τους και δευτερευόντως, γιά την συνέντευξη, που με τόση προθυμία παραχώρησαν γιά τους φίλους του cinepatra.gr.

“ΜΗΛΑ”

Μιά συνέντευξη των Χρήστου Νίκου και Σταύρου Ράπτη στον ΣΙΝ-ένοχο Νικόλαο Ε. Καββαδία

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ…

1. Πώς θα περιγράφατε με όσον το δυνατόν λιγότερες λέξεις (ας πούμε πέντε) την ιστορία της ταινίας?

Χρήστος Νίκου: Είμαστε όλα όσα δεν ξεχνάμε 

Σταύρος Ράπτης:  Πόσο επιλεκτική είναι η μνήμη μας;

2. Οι συνεργασίες – ειδικά στις μέρες μας – μοιάζουν πολύ δύσκολες. Στην περίπτωσή σας, όμως, το εξαιρετικό σενάριο (απο)δείχνει το ακριβώς αντίθετο. Ποιό ήταν το “μυστικό”?

ΧΝ:  Το γεγονός, ότι ήμασταν φίλοι και συνεργάτες πριν ξεκινήσουμε να γράφουμε το σενάριο. Επίσης, τό ότι δεν βάλαμε κανόνες και όρια σε τίποτα, όσο γράφαμε.

ΣΡ: Απλά προσπαθήσαμε να κάνουμε το σινεμά, που αγαπάμε, να γράψουμε μιά ταινία, που θα θέλαμε και οι δυό να δούμε σαν θεατές. Βοήθησε, φυσικά, πολύ και το γεγονός, ότι έχουμε και οι δυό μας πολλές κοινές αναφορές. 

3. Ποιά ήταν η ανάγκη, που έκανε τον σκηνοθέτη της ταινίας να μοιραστεί την συγγραφή του σεναρίου μ’ έναν άλλο σκηνοθέτη και σεναριογράφο?

ΧΝ: Είναι πιό δημιουργικό νομίζω να γράφεις και να μοιράζεσαι τις ιδέες σου με κάποιον άλλον. Και σίγουρα στην περίπτωσή μου λειτουργεί καλύτερα. 

4. Από πού “ξεφύτρωσε” η ιστορία γιά τα “Μήλα”?

ΧΝ: Πάντα μου άρεσε να βλέπω ταινίες, που δημιουργούν κόσμους.
Αλληγορικούς κόσμους, λίγο διαφορετικούς από αυτόν στον οποίο ζούμε. Με συνθήκες, που ακούγονται λίγο σουρεαλιστικές, αν και στην πραγματικότητα οι διαφορές είναι ελάχιστες. Επίσης υπάρχει και μια προσωπική αναφορά, μιάς και την ιδέα για το σενάριο την είχα την περίοδο, που προσπαθούσα να αντιμετωπίσω μιά απώλεια και διάφορα ερωτήματα γύρω απο την μνήμη, που είχα εκείνο τον καιρό, στάθηκαν αφορμή για τον πυρήνα της ιστοριας.

5. Τι είναι πιό επώδυνο? Να ξεχάσεις ή να σε ξεχάσουν?

ΧΝ: Μάλλον το δεύτερο…

ΣΡ: Αναμφίβολα το να σε ξεχάσουν

6. ‘Εχοντας πρόσφατη την εμπειρία της Βενετίας, ποιά είναι η θέση σας πάνω στο “Σινεμά με κάθε τρόπο”? Και δεν εννοώ την δημιουργία μιάς ταινίας, αλλά τις συνθήκες παρακολούθησής της στις παράξενες μέρες μας με τέτοια ασφυκτικά μέτρα προστασίας?

ΧΝ: Οι ταινίες πρέπει να προβάλλονται στις σκοτεινές αίθουσες, μπορούμε και οφείλουμε να παλέψουμε γι’ αυτό.

ΣΡ: Συμφωνώ. Ακόμα κι αν περάσει καιρός μέχρι να επιστρέψουμε στα σινεμά όπως τα ξέραμε, αξίζει η αναμονή.

7. Οι Βενετσιάνικοι “Ορίζοντες” και η συμμετοχή σε διεθνή φεστιβάλ σε συνδυασμό με την διανομή της ταινίας σε πολλές χώρες, πόσο, πιθανώς, σας βοήθησε στην δημιουργία της επόμενης ταινίας?

ΧΝ: Φυσικά και βοηθάει πολύ. Μας δίνει την ευκαιρία να προχωρήσουμε στην επόμενη ταινία με μεγαλύτερη χρηματοδότηση, καλύτερες συνθήκες και περισσότερη δημιουργική ελευθερία. 

ΣΡ: Φυσικά και βοήθησε πολύ, καθώς μόνο έτσι μπορείς να κάνεις ταινία σε καλύτερες συνθήκες..

8. Η τόσο επιτυχημένη συνεργασία σας θα έχει συνέχεια?

ΣΡ: ‘Ήδη, πριν ξεκινήσει η φεστιβαλική πορεία των “Μήλων”, είχαμε ξεκινήσει να γράφουμε το επόμενο σενάριο. Και μιάς και πέτυχε το ντουέτο, το μεγαλώσαμε σε τρίο! Στην παρέα προστέθηκε ο Sam Steiner, ένας Άγγλος θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος, που φέρνει στο πρότζεκτ μιά διαφορετική ματιά από τις δικές μας.

9. Πιστεύετε, ότι, ειδικά στις μέρες μας, υπάρχουν εθνικές κινηματογραφίες?
Εάν ναι, ποιό θεωρείται, ότι είναι το καθαρά Ελληνικό στοιχείο της ταινίας?

ΧΝ: Προσπαθήσαμε η ταινία να μην έχει τίποτα Ελληνικό, πέρα από την γλώσσα. Και γι’ αυτό, μάλλον, κατάφερε να επικοινωνήσει με τόσο κόσμο.

ΣΡ: Δεν πιστεύω πιά στις εθνικές κινηματογραφίες. Μου φαίνεται απαρχαιωμένη λογική. Στα “Μήλα” δεν θελήσαμε να υπάρχει εμφανές Ελληνικό στοιχείο, γιά να μπορεί σε κάθε χώρα ο θεατής να ακολουθεί τον ήρωα, χωρίς να τον απασχολεί, που διαδραματίζεται η ιστορία.

10. Στο πολύ δυνατό ξεκίνημα της ταινίας, ο ήρωας κτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο. Κάθε γδούπος και μιά φωτογραφία. Το σεμεδάκι είναι, τελικά, ένα Ελληνικό “old time classic?”

– Η ερώτηση έγινε, αλλά δεν απαντήθηκε, μιάς κι εγώ – όπως και πολλοί άλλοι θεατές της ταινίας – έκανα το λάθος κι εξέλαβα σαν σεμεδάκι αυτό, που δεν ήταν τίποτε άλλο από την λεπτομέρεια ενός λευκού ρούχου. Θεώρησα σκόπιμο να μην αποκρύψω, αλλά να παραθέσω την “παρεξηγημένη” ερώτηση, η οποία σαν τέτοια, φυσικά και δεν απαντήθηκε από τους σεναριογράφους της ταινίας –

11. Ο ‘Αρης Σερβετάλης δεν “κλέβει” απλώς την παράσταση, αλλά βλέποντάς τον ένοιωσα, ότι τα “Μήλα” θα είχαν μιά τελείως διαφορετική γεύση χωρίς αυτόν στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το σενάριο μοιάζει να γράφτηκε έχοντας στο μυαλό σας, ότι αυτός θα είναι ο αμνησιακός ήρωας της ταινίας. Συμφωνείτε?

ΧΝ: Με τον Αρη είχαμε δουλέψει και στην μικρού μήκους, που είχα κάνει (https://vimeo.com/107319870). ‘Ηταν απόφασή μας από την αρχή να γράψουμε τον ρόλο πάνω του. Ο,τιδήποτε κάνει στην ταινία, ακόμη και η παραμικρή κίνηση, είναι γραμμένη πάνω του.  

12. Αφήνω την σελίδα λευκή γιά να γράψετε, ότι επιθυμείτε γιά το “κλείσιμο”

ΧΝ: Μακάρι να επιστρέψουν οι θεατές στους κινηματογράφους όσο πιό σύντομα γίνεται. 

ΣΡ: Ας ξεμπερδεύουμε με τον ιο για να συνεχίσουν να γυρίζονται ταινίες και να προβάλλονται στα σινεμά.

APPLES TRAILER from ALPHA VIOLET on Vimeo.

Μήλα | Σκηνοθεσία: Χρήστος Νίκου | Σενάριο: Χρήστος Νίκου, Σταύρος Ράπτης | Πρωταγωνιστούν: Αρης Σερβετάλης, Σοφία Γεωργοβασίλη, Αννα Καλαϊτζίδου, Αργύρης Μπακιρτζής | Διεύθυνση φωτογραφίας: Μπαρτόζ Σβινιάρσκι | Μοντάζ: Γιώργος Ζαφείρης | Πρωτότυπη μουσική: The Boy | Casting: Σταύρος Ράπτης | Σχεδιασμός ήχου: Λέανδρος Ντούνης | ‘Ηχος: Κώστας Κουτελιδάκης | Σκηνικά: Εφη Μπίρμπα | Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα | Μακιγιάζ: Κυριακή Μελίδου | Διεύθυνση παραγωγής: Τέτα Αποστολάκη | Line producer: Σέβη Μώρου | Βοηθοί παραγωγοί: Βιρζινί Ντεβέσα, Ζερόμ Ντουμπόζ, Αντουάν Σιμκίν, | Συμπαραγωγοί: ‘Αλες Πάβλιν, Αντρέι Στρίτοφ, Στέφανος Γκάνος, Σταύρος Ράπτης | Εκτέλεση παραγωγής: Νίκος Σμπιλίρης | Παραγωγή: Ηρακλής Μαυροειδής, ‘Αγγελος Βενέτης, ‘Αρης Ντάγιος, Μάριουζ Βλοντάρσκι, Χρήστος Νίκου | Διεθνείς πωλήσεις: Alpha Violet, CAA

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

https://www.alphaviolet.com/apples/

https://www.filmfestival.gr/el/movie/movie/13207

https://www.filmfestival.gr/el/section-tiff/section/1119

Leave a comment