Πρωτομαγιά του μακρινού 1941 κάνει πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη η ταινία του Όρσον Ουέλς «Πολίτης Κέιν». Ήταν η πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε ο Γουέλς, μόλις 25 ετών. Η ταινία έλαβε 9 υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας ενώ κέρδισε το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου. Επί σειρά 5 δεκαετιών η ταινία λάμβανε την πρώτη θέση στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών σύμφωνα με τους μεγαλύτερους κριτικούς κινηματογράφου. Ταινία-ορόσημο και για τον αμερικάνικο κινηματογράφο καθώς θεωρείται η καλύτερη αμερικανική δημιουργία. Παρά τις επευφημίες που έλαβε από τους κριτικούς εκείνη την εποχή, η ταινία δεν έκανε εμπορική επιτυχία.
Όσον αφορά την πλοκή της, ένας δημοσιογράφος ερευνά τη ζωή ενός μεγιστάνα του Τύπου, για να ανακαλύψει το νόημα της λέξης Rosebud (Ροδανθό) που εκστόμισε πριν ξεψυχήσει. Η ταινία περιέχει αφηγηματικές καινοτομίες για την εποχή της, ιδιαίτερες και καινοτόμες γωνίες λήψεις, πρωτότυπα εφέ και το χαρακτηριστικό της στοιχείο, τη σκηνοθεσία σε βάθος πεδίου. Αν και δεν ήταν η πρώτη φορά που ένας σκηνοθέτης χρησιμοποιούσε αυτή την ιδιότητα του φακού της μηχανής προς όφελος της δραματουργίας, εδώ ο Γουέλς τη χρησιμοποιεί με μαεστρία, καθοδηγώντας το βλέμμα του θεατή, εκμεταλλευόμενος κάθε γωνία στο πλάνο του, και πολλές φορές τοποθετώντας το κύριο σημείο ενδιαφέροντος στο βάθος του κάδρου του. Μέσα σ΄ όλα αυτά, ο σκηνοθέτης θα καταφέρει καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας να μας προβληματίσει για εκείνες τις στιγμές που αφορούν το κυνήγι της ευτυχίας, καθιστώντας τον μια σκηνοθετική ιδιοφυΐα που θα μείνει για πάντα στο πάνθεον του σινεμά ως ένας από τους κορυφαίους δημιουργούς.
