Σκηνοθεσία: Νίκος Τριανταφυλλίδης
Σενάριο: Νίκος Τριανταφυλλίδης
Πρωταγωνιστούν: Τάκης Μόσχος, Δημήτρης Λάλος, Χάρης Φραγκούλης, Ευτυχία Γιακουμή, Ηλιάνα Μαυρομάτη, Αθηνά Παππά, Ρένος Χαραλαμπίδης
Παραγωγή: Eλληνική, 2014
Διάρκεια: 94΄
Υποψηφιότητα για βραβείο: Βραβείο Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου Καλύτερης μεγάλου μήκους ταινίας μυθοπλασίας
Η ταινία ανοίγει με μία σιωπηλή σεκάνς με τη μαφιόζικη εκτέλεση που καθορίζει και το ύφος της ταινίας του σκηνοθέτη Νίκου Τριανταφυλλίδη. Δυο εκτελεστές, ο Γιάννης (Χάρης Φραγκούλης) και ο Ερμής (Δημήτρης Λάλος) πραγματοποιούν αξιόποινες πράξεις υπό τις οδηγίες του αδίστακτου μαφιόζου που ασχολείται με κάθε λογής παρανομία, του επονομαζόμενου «Δασκάλου» (Τάκης Μόσχος). Ο «Δάσκαλος» τους έχει άτυπα ως παιδιά του και υπό την προστασία του, χωρίς όμως να αμελεί την πραγματική του κόρη (Ηλιάνα Μαυρομάτη) την οποία υπεραγαπάει και προστατεύει, μεγαλώνοντάς την μέσα σ’ ένα κλουβί ασφαλείας με κλασική παιδεία και με φόντο την άγνοια σε σχέση με τον πραγματικό κόσμο που αυτός ζει και δρα.
Ο Ερμής και ο Γιάννης στο επαγγελματικό – μαφιόζικο κομμάτι δρουν σχεδόν πάντα μαζί, φέροντας εις πέρας όλες τις πιθανές αποστολές που αναλαμβάνουν. Συνήθως αφορούν οικονομικές υποχρεώσεις που έχουν κάποιοι επαγγελματίες που γδέρνει το αφεντικό τους. Επισκέπτονται για λεφτά, από σχολές χορού που χρωστούν, ενεχυροδανειστήρια μέχρι και πωλητή λούμπεν ελληνικών αρχαιοτήτων. Στον ελεύθερο χρόνο τους οι δυο πολύ διαφορετικοί σε ιδιοσυγκρασία ήρωες ψάχνουν τον έρωτα και την αγάπη. Ο επιπόλαιος αλλά ευαίσθητος Γιάννης συχνάζει σ’ ένα καταγώγιο – μπαρ και συμβουλευόμενος πάντα την υπεύθυνη του μπαρ (Αθηνά Παππά), που προσπαθεί να τον προστατέψει συναισθηματικά, ψάχνει ανάμεσά στις ιερόδουλες του μαγαζιού τον μόνιμα μεγάλο του μελαχρινό έρωτα την επονομαζόμενη «Μικρή» (Ευτυχία Γιακουμή). Μία γυναίκα που την έχει ερωτευτεί παράφορα και θέλει να την βγάλει άμεσα από το βούρκο που ζει. Από την άλλη πλευρά ο Ερμής, πιο ήπιων τόνων και ευγενική φιγούρα ερωτεύεται την αθώα και άπειρη από τη ζωή – ελκυστική – κόρη του αφεντικού του μπαίνοντας σε μονοπάτια δύσκολα καθώς η αδυναμία που της έχει ο πατέρας της είναι τόσο μεγάλη που αρνείται να φανταστεί ότι η κόρη του μεγάλωσε και θέλει να νιώσει την πραγματική ζωή που κρύβεται έξω από την γυάλα που την έχει τοποθετήσει τόσα χρόνια. Δυστυχώς, ο έρωτας πονάει, πληγώνει και στο τέλος σκοτώνει όποιον τον τιμά και αποφασίζει να τον ακολουθήσει πιστά μέχρι το φινάλε του, με το περίσιο θάρρος που του αξίζει.
Τάκης Μόσχος και Ηλιάνα Μαυρομάτη σε χαρακτηριστική σκηνή της ταινίας
Ο σκηνοθέτης Νίκος Τριανταφυλλίδης χτίζει με την σκηνοθεσία και το σενάριό του ένα μοντέρνο φιλμ νουαρ με ένα καστ ηθοποιών που τον βοηθά να πάρει από τον καθένα του μία αξιόλογη ερμηνεία. Εκμεταλλεύεται πλήρως τα πλάνα της νυχτερινής όμορφης Αθήνας καθώς και του σκοτεινού υποκόσμου μέσω των φιγούρων του μπαρ. Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών του αποδίδουν τον εσωτερικά ιδιαίτερο κόσμο του ελληνικού τρόπου αντίληψης του έρωτα, της αγάπης, του πόνου. Η μουσική της ταινίας είναι επίσης ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, κουμπώνοντας με αρμονία τη δυναμική της κάθε σκηνής, φτάνοντας σε αντιθέσεις από ήχους κλασικής μουσικής μέχρι παλιά λαϊκά τραγούδια. Όλα αυτά μαζί με βαρύγδουπες και καλτ ατάκες, σχεδόν στο σύνολο της ταινίας, εκφράζουν μία απροσδόκητη αφέλεια που έχουν οι ήρωες ώρες ώρες.
Σε μία από τις πιο ωραίες σκηνές της ταινίας, ο πονεμένος Γιάννης, ράκος, πιωμένος, κρεμασμένος πάνω στο μπαρ θα ακούσει να του λέει η άτυπη ερωτική του προστάτιδα «Ο έρωτας είναι σαν την ιλαρά, σου αφήνει σημάδια αλλά περνάει». Μία ιλαρά που στην τελευταία του ταινία λίγο πριν το θάνατό του, ο σκηνοθέτης αφήνει τους ήρωες να τους «μολύνει» καλώντας τους να βρουν την δικιά τους λύτρωση.
Λεωνίδας Ρηγόπουλος
