Σκηνοθεσία: Γούντι Άλεν
Σενάριο: Γούντι Άλεν
Πρωταγωνιστούν: Γούντι Άλεν, Μία Φάροου, Ντάιαν Γουίστ, Μπάρμπαρα Χέρσεϊ, Μάικλ Κέιν, Μαξ Φον Σίντοφ
Παραγωγή: Αμερική, 1986
Διάρκεια: 106΄
Βραβεία: Βραβευμένο με τρία Όσκαρ, πρωτότυπου σεναρίου, Β΄αντρικού ρόλου για τον Μάικλ Κέιν και Β΄γυναικείου για την Ντάιαν Γουίστ καθώς επίσης υποψήφιο για άλλα τρία (σκηνοθεσίας, ταινίας και σκηνικών)
Τρείς αδερφές μεγαλώνουν σε ένα ιδιότυπο περιβάλλον από πρώην καλλιτέχνες γονείς. Η Χάνα (Μία Φάροου), σοβαρή ηθοποιός στο επάγγελμα, αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις δύο αδερφές της Λι (Ντάιαν Γουίστ) και Χόλλυ (Μπάρμπαρα Χέρσεϊ), καθώς αμφότερες έχουν συνάψει δεσμό με τον πρώην άντρα της, το Μίκι (Γούντι Άλεν). Τις αγαπάει, τις στηρίζει παρότι είναι μπερδεμένες και οι δύο τους για το τι αναζητούν στη ζωή, καθώς έρχονται αντιμέτωπες η κάθε μία με τα δικά της ζητήματα. Ο τωρινός σύζυγος της Χάνα ο μεγαλολογιστής Έλλιοτ (Μάικλ Κέιν) μόνιμα γοητευμένος από την αδερφή της Λι μπλέκει τη κατάσταση και παλεύει να τη κερδίσει από το δύστροπο ζωγράφο σύντροφό της (Μαξ Φον Σίντοφ). Στο παράλληλο σύμπαν όλων αυτών που διαδραματίζονται, ο υποχόνδριος και αρρωστοφοβικός υπεύθυνος σε τηλεοπτικό show Μίκι, μετά από μία περιπέτεια της υγείας του αναθεωρεί τα πάντα ως προς το νόημά τους, ζητώντας μία βαθύτερη αλήθεια στη ζωή του για να συνεχίσει να πορεύεται.
Ο Γούντι Άλεν γράφει το σενάριο, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί λίγα χρόνια μετά το κολοφώνα των επιτυχιών του στις ταινίες «Ο Νευρικός Εραστής», «Μανχάταν» χαρίζοντας μία ακόμη υπέροχη, ώριμη, γλυκόπικρη κομεντί. Συνεχείς ριπές έξυπνων διαλόγων δομούν τα θέματα που τον απασχολούν χρόνια στο σύνολο των ταινιών του. Η συναισθηματική πορεία και οι σχέσεις των δύο φύλων αναλύονται μέσα από τους χαρακτήρες της ταινίας που είναι εντελώς διαφορετικοί ως προσωπικότητες. Εστιάζει στις καταστάσεις που βιώνει ένα ζευγάρι βλέποντας στο γάμο τους να εισέρχεται ένα τρίτο πρόσωπο, καθώς και τις κραυγές αγωνίες του ανθρώπου που μετά τη πρώτη δυσκολία παλεύει να βρει καταφύγιο στη λύση της θρησκείας. Καταφέρνει με το μοναδικό στυλ του να γυρνάει όλα τα πλάνα αποκλειστικά σε εξωτερικούς και σε εσωτερικούς χώρους στην αγαπημένη του Νέα Υόρκη και υπό τους ήχους της τζαζ να πετύχει τη μετάδοση αυτή της αγωνίας των ηρώων του να βρουν τις απαντήσεις στη σωρεία αλλαγών που θέλουν στη ζωή τους.
Σε μία προσπάθεια εσωτερικής λύτρωσης ο Γούντι Άλεν λίγο πριν το τέλος της ταινίας δίνει τη δικιά του απάντηση στη κάθαρση που ζητά ο ίδιος μέσα από την αγαπημένη του ταινία, που παρακολουθεί βυθισμένος στο κάθισμα του εξώστη στο σινεμά. Πιάνει τον εαυτό του μέσα στην ηρεμία της κινούμενης εικόνας να αναρωτιέται: «Πρέπει να πάψω να αυτοκαταστρέφομαι ψάχνοντας απαντήσεις που ποτέ δεν θα βρω. Ας το ευχαριστηθώ όσο διαρκεί».
Λεωνίδας Ρηγόπουλος
