Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κάδρα στην ιστορία του κινηματογράφου. Αν απομονώσουμε το κάδρο αυτό βλέπουμε έναν άνδρα με ένα ξυράφι να είναι έτοιμος να χαράξει το ανοιχτό μάτι μιας γυναίκας. Τα πλάνα που προηγούνται και τα πλάνα που ακολουθούν είναι συναφή: τα σύννεφα που σκίζουν την πανσέληνο, το χάραγμα του ματιού ενός ζώου.
Ο Ανδαλουσιανός Σκύλος είναι βασισμένος στα όνειρά του Λουίς Μπουνιουέλ και του Σαλβαντόρ Νταλί. Το πιο καθαρό προϊόν του υπερρεαλισμού, από νωρίς δείχνει ότι ο κινηματογράφος δεν θα είναι η αποτύπωση μιας ιστορίας σε μια μεγάλη οθόνη, αλλά ένα μέσο με φιλοσοφικούς, υπαρξιακούς, σεξουαλικούς και πάσης φύσεως προβληματισμούς.
Η αυτόματη γραφή και ο ψυχισμός του ανθρώπου στο πανί. Ένα παντοτινό έργο φτιαγμένο το 1929.
