Σκηνοθεσία: Ασίφ Καπάντια
Παραγωγή: Μ. Βρετανία, 2019
Διάρκεια: 2 ώρες 10 λεπτά
Ντοκιμαντέρ – επιστροφή του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη Ασίφ Καπάντια. Έπειτα από τα βιωματικά ντοκιμαντέρ για τον Άιρτον Σένα (Senna) και την Έιμι Γουάινχαουζ (Amy), ο Βρετανός σκηνοθέτης τούτη την φορά καταπιάνεται με την πολυτάραχη ζωή του Αργεντίνου ποδοσφαιριστή Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα (Επίσημη Συμμετοχή στο 72ο Φεστιβάλ Καννών).
Η ταινία ξεκινάει μ’ ένα πλάνο μέσα από ένα αυτοκίνητο που κινηματογραφεί μια πομπή από αυτοκίνητα τα οποία περιπλανιούνται στους δρόμους της Νάπολι, στην νότια Ιταλία. Η τελική της κατάληξη θα είναι το στάδιο Σαν Πάολο μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα του Ιουλίου. Σ’ ένα από τα προπορευόμενα αμάξια βρίσκεται ο μετέπειτα «Μεσσίας» των απανταχού Ναπολιτάνων Ντιέγκο Μαραντόνα ο οποίος οδηγείται στο χορτάρι του γηπέδου από τον μάνατζερ του για την καθιερωμένη παρουσίαση του στις 5 Ιουλίου του 1984. Στον ίδιο αγωνιστικό χώρο που έμελλε να αγαπηθεί παράφορα και παράλληλα να μισηθεί όσο κανείς άλλος μεγάλος παίχτης στην παγκόσμια ιστορία του αθλητισμού.
Μετά από ένα δυνατό μεταγραφικό σίριαλ ο Αργεντίνος σταρ εγκαταλείπει την Βαρκελώνη και την ομάδα της Μπαρτσελόνα με άσχημο τρόπο, για να γίνει η πιο πολυδάπανη μεταγραφή παγκοσμίως. Η ομάδα της Νάπολι δαπανά 10 εκατομμύρια δολάρια όντας μια ομάδα που βρίσκεται σε μια πόλη που φλέρταρε με το να είναι η πιο φτωχή εκείνη την στιγμή σε ολόκληρη την χώρα. Ο Ντιέγκο θα κουμπώσει αρμονικά στο παζλ τής τότε κοινωνικής κατάστασης στην παραμελημένη ιταλική πόλη. Οι Κυριακάτικες παραστάσεις του για επτά συναπτά έτη θα τονώσουν με τη μυθική του απόδοση πάνω στο γρασίδι το φρόνημα των κατοίκων όλης της πόλης. Καταγόμενος από μια παραγκούπολη του Λανούς της Αργεντινής θα ταυτιστεί με τον παραδοσιακά φτωχό Νότο και θα ορθώσει το ανάστημα του (θα κατακτήσει 2 πρωταθλήματα, το Κύπελλο Ιταλίας καθώς και το Κύπελλο UEFA) απέναντι στον εύπορο Βορρά και τα παραδοσιακά δυνατά σωματεία του (Μίλαν,΄Ιντερ, Γιουβέντους).
Το 1981, ο ατζέντης του θα σκεφτεί να κάνει μια ταινία για εκείνον και έτσι προσέλαβε δυο καμεραμάν να τον ακολουθούν παντού. Εκατοντάδες ώρες οπτικοακουστικού υλικού γυρίστηκαν τότε εκ των οποίων τα μισά αρχεία βρίσκονταν στη Νάπολι και τα άλλα μισά σε μια αποθήκη της πρώην γυναίκας του, Κλαούντια. Το σπάνιο αυτό αρχειακό υλικό είχε μείνει ανέγγιχτο για τριάντα χρόνια. Για όλα τα παραπάνω θα εμφανιστεί ο σκηνοθέτης Ασίφ Καπάντια ο οποίος θα καταφέρει μέσα από μια προσεκτική επιλογή εικόνων, στιγμών από την καθημερινότητά του (μέσα από πάνω από 500 ώρες λήψεων από το προσωπικό αρχείο του Μαραντόνα οι οποίες προβάλλονται για πρώτη φορά δημόσια) καθώς και από κάποιες συνεντεύξεις να υφάνει το προφίλ του αμφιλεγόμενου ηρώα Μαραντόνα. Η σύνθεση αυτού του αρχειακού υλικού θα μας δώσει μια πλήρη εικόνα για την ζωή και την φήμη που τον ακολουθεί μέχρι σήμερα. Βέβαια όσο μεγάλωνε η φήμη του και τα κατορθώματά του εντός γηπέδου άλλο τόσο μεγάλωνε και το πάθος του για την κοκαΐνη και μια πληθώρα από αλλεπάλληλα λάθη της άστατης εξωγηπεδικής του ζωής, όπως η σχέση του με την μαφία κ.ά.
Σε κάποιο σημείο της ταινίας ο Μαραντόνα θα δηλώσει: “Όταν είσαι στο γήπεδο η ζωή χάνεται. Τα πάντα εξαφανίζονται”. Τελικά μήπως ο βασιλιάς του γηπέδου Ντιέγκο έχασε και εξαφάνισε την ζωή του πλήρως και εκτός του αγωνιστικού χώρου; Πάνω σε αυτό, στο τέλος ο σκηνοθέτης μας αφήνει να αντλήσουμε τα δικά μας συμπεράσματα για το τι ήταν τελικά ο Μαραντόνα που έζησε ως έρμαιο των παθών και των λαθών του. Επαναστάτης, ήρωας, θεός ή απατεώνας;
Λεωνίδας Ρηγόπουλος
