Σκηνοθεσία: Γιώργος Γούσης

Σενάριο: Γιώργος Γούσης, Γιώργος Κουτσαλιάρης

Παραγωγή: Ελλάδα, 2022

Διάρκεια: 1 ώρα 17 λεπτά

«Ο Παναγιώτης, ένας χειροπαλαιστής που ζει στην επαρχία, δεν αντέχει άλλο τη νοοτροπία της μικρής κοινωνίας και μετακομίζει στην Αθήνα για να κυνηγήσει τα όνειρά του και να ασχοληθεί πιο επαγγελματικά με το άθλημα της χειροπάλης. Εκεί, οι επιλογές του θα τον φέρουν αντιμέτωπο σ’ έναν αγώνα «μπρα ντε φερ» με τον πιο δύσκολο αντίπαλό του: τον εαυτό του».

Ο Γιώργος Γούσης ξαναπιάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, την ομώνυμη μικρού μήκους ταινία του 2019, και παραδίδει ένα μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ με θέμα και πάλι τη ζωή του αδελφού του, Παναγιώτη. Κατά μία έννοια, άνθρωπος για όλες τις δουλειές, ο Παναγιώτης είναι πρωταθλητής της χειροπάλης – γνωστής και ως μπρα ντε φερ. Ταυτοχρόνως, ασχολείται με το παραδοσιακό καφενείο που διατηρεί στο χωριό του, ενώ περιστασιακά κάνει τον κλόουν σε παιδικά πάρτι. Μετακομίζει στην Αθήνα, στηρίζεται στο κατάστημα εστίασης που ανοίγει και συνεχίζει την σκληρή προπόνηση και τους αγώνες, αφήνοντας χώρο και για τον έρωτα στη ζωή του.

Η παραμονή του στην Αθήνα φαίνεται να τον βάζει σε μια σειρά σε σχέση με την κατανομή του χρόνου του, όμως παραμένει ανικανοποίητος και οι δεύτερες σκέψεις είναι αναπόφευκτες. Πρόκειται για έναν άνθρωπο κοινωνικό, εντούτοις μοναχικό και σε πολλές περιπτώσεις ερμητικό. Οι προσπάθειές του να διοχετεύσει τη δημιουργικότητά του και την ορμητικότητά του είναι ολοφάνερες. Όπως μαρτυρά και ο ίδιος, ο πρωταθλητισμός έχει εμποτίσει τη ζωή του, μετατρέποντας όλες της τις πτυχές σε πρωτάθλημα. Οι συνέπειες αυτού του φαινομένου είναι ένα ατελείωτο κυνήγι, μια ανεξάντλητη πηγή από αφορμές για αλλαγή στη ζωή του. Μια δημιουργική τάση και ταυτοχρόνως μια ανησυχαστική πορεία στο βίο του.

Ο Γούσης παρουσιάζει εικόνες ασυνήθιστες που τραβούν το ενδιαφέρον του θεατή. Ένα αστικό λεωφορείο στην άκρη του δρόμου, που αντηχεί την ιδέα του Παναγιώτη για ένα ιδιαίτερο θεματικό καφέ και η απέλπιδα προσπάθεια των συγχωριανών του να το βάλουν μπρος. Συζητήσεις σχετικές με το σεξ με ηλικιωμένους θαμώνες στο παραδοσιακό καφενείο. Η αναμονή του Παναγιώτη μέχρι να αγωνιστεί στο open χειροπάλης. Εν ολίγοις, η κινηματογραφική αξία ανοίκειων εικόνων σε συνδυασμό με τις έξυπνες στιχομυθίες αναδεικνύουν το ντοκιμαντέρ του Γούση. Η χρήση της μουσικής είναι μετρημένη, ενώ το μοντάζ αφηγείται την ιστορία με σαφήνεια.

Ο «Χειροπαλαιστής» καταφέρνει να αποτυπώσει τη δύσκολη πραγματικότητα όχι επιφανειακά, αλλά με συναίσθημα και επιμονή. Ο Γιώργος Γούσης μετά τα εκπληκτικά «Μαγνητικά πεδία», συνεχίζει να βρίσκεται στο επίκεντρο του κινηματογραφικού ενδιαφέροντος.

Η ταινία συμμετέχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό Newcomers του 24ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Ανδρέας Άννινος

Leave a comment